به نظر من رفتار اخلاقی دموکراسی بردار نیست . خوب " خوب است حتی اگر اکثریت بدان نپردازند . در چنین شرایطی که اکثریت مردم بزه کار محسوب می شوند ضرورت وجود تشویق و تقویت روانی بسیار بیشتر می گردد. زیرا تشویق اقلیت درستکار بسیار به صرفه تر از تنبیه اکثریت بزه کار است. بنابراین برای ارزش سازی و تغییر فرهنگی استفاده از ابزار تقویت روانی ابزار بسیار کارآمد و به صرفه تری است.
اگر اکثریت رانندگان ما در طول سفر بد و غیر قانونی رانندگی می کنند بهتر است راه کاری ارائه دهیم تا رانندگانی که صحیح رانندگی می کنند را شناسایی کنیم و به آن ها پاداش دهیم . اگر پلیس های ما اکثرا رشوه خوارند (عرض کردم اگر) بهتر است پلیس های درستکار را پیدا کنیم .
به طور کلی در هر زمینه ایی که می خواهیم ارزشی جدید برای جامعه تعریف کنیم بهتر است دست به دامان تشویق و تقویت روانی شویم زیرا از طرفی به صرفه تر است و از طرف دیگر و مهم تر از آن تشنج کمتری در جامعه ایجاد می کند
در نوشتار قبلی ذکر کردیم که میزان زیاد تنبیه و مجازات باعث هم افزایی خشونت در جامعه می گردد . با توجه به آنکه تشویق اکثریت مردم برای دولت هزینه بردار است این تا حدی قابل قبول است که دولت همچنان نظام کیفری خود را بر اساس تنبیه استوار گرداند (البته تنبیهی که فایده ایی در پی داشته باشد نه آن که برای این بزه کار را تنبیه کند که صرفا او را به سزای عملش رسانده باشد) تنبیه بر اساس استدلالی که ذکر آن رفت باید برای حفظ ارزش هایی که اکنون در جامعه موجودند به کار رود نه برای ارزش سازی .
با این حال در سطح مدارس و خانواده ها می توان تا حد زیادی از میزان تنبیه ها کاست. و از این طریق میزان کلی خشونت در جامعه را کاهش داد(اصل هم افزایی خشونت را به خاطر آورید). باید توجه داشته باشیم وسعت تنبیهی که در این دو کانون آموزش و پرورش کودکان صورت می گیرد به هیچ وجه قابل مقایسه با وسعت مجازاتی که دولت انجام می دهد نیست.همه ما حداقل یکبار توسط خانواده یا مدرسه تنبیه شده ایم حال آنکه ممکن است تا به حال تنمان به تن دولت نخورده باشد!
به نظر من دولت اگر واقعا به دنبال کاهش میزان خشونت در سطح جامعه است باید به شدت با تنبه در سطح خانواده و مدرسه مخالفت ورزد. تنبیه بدنی در خانواده و مدرسه به طور کلی و با جدیت باید متوقف شود.از سوی دیگر باید تبلیغات وسیعی برای جایگزینی تربیت تشویق محور به جای تربیت تنبیه محور صورت گیرد. در این زمینه نیاز به یک بمبارن تبلیغاتی داریم . از همان بمباران هایی که زمان انتخابات و راهپیمایی ها می شویم.
پی نوشت: از این به بعد کودکتان را به خاطر مسواک نزدن سرزنش نکنید. بلکه او را رها کنید. هر وقت مسواک زد او را ببوسید.
پی نوشت: لطفا اگر معلم هستید به دانش آموزتان به خاطر اینکه درس نخوانده تکلیف بیشتری ندهید بلکه او را رها کنید و وقتی درس خواند او را تحسین کنید به خانواده اش اطلاع دهید و از آنها بخواهید برایش هدیه ایی بگیرند.
پی نوشت : در بقیه موارد هم با بچه ها همین طور رفتار کنید.بچه های ما مردان و زنان آینده اند.
اعدام